Bizim gençlik, ortaokulda lisede yaz demenden kış demenden ayağından çıkaramadığı lastik ayakkabılarla okullarını okuyup ,bu anda her biri ülkemizin değişik bölgelerinde görevlerini en iyi şekilde yapıyorlar. Şavşat’ın kış aylarında ki zor doğa şartlarında yılmadık usanmadık her meslekte yetişmiş uzmanlaşmış, bir yerlere gelmiş bireyler olduk. O bölgede bizim yaşadığımız zorluklara direnen bir gençlik kitlesi daha var. Dedemizin ninemizin mezarları orda biz torunlarının topraklarına sahip çıkmasını istiyor. Dedemiz ninemiz gömleksiz dolaştı, iç elbise giymedi, belki çok gece aç yattı vergisini ödedi savaştan yeni çıkmış ülkenin fabrikalarını kurdu. Siz torunları çalışsın diye, fakat birileri gelip dedemizin kurduğu fabrikaları yok fiyatına sattı. Ülkemizin kaynaklarını savaşla alamayan ülkeler para ile alarak biz torunların topraklarını elde ediyorlar. Bizler yetişmiş kuşak olarak ne yapıyoruz. Birileri arabasını yeniliyor. Birisi evlerini yeniliyor. O memleket o topraklar bizimdir. O topraklara sahip çıkalım. Kaynaklarımızı biz değerlendirelim. Birilerine peşkeş çekilmesin. Atalarımızın da parası yoktu eliyle kılıç sallayarak bize o toprakları bıraktı. Bizlerde kılıçla değil bilgi ile savaşalım. Teknoloji üretelim, bilgimizi konuşturalım Şavşat’ımıza sahip çıkalım. Ben derim ki kuşlar gibi sinerji yaratalım birlik beraberlik olalım. Şavşat’ımıza bir şeyler yapalım. Zengin ülkelerin sanayisinde dönen paranın iki katı yaşlı insanları elinde dönüyor. Bu insanların yaşamını kolaylaştıracak rahat edebilecekleri tesisler yapalım. Bu tesisler beraberinde organik tarımı getirir. Organik hayvancılığı getirir. Mis gibi sularımızı o zengin ve yaşlı insanlara sunarak gençlerimize iş kaynağı yaratalım. Bilgi paradan daha önemlidir. Her birimiz mısır taneleri gibi sağa sola saçılmış yaşamaya çalışan potansiyel güçleriz. Bu güçleri birleştirecek insanlara ihtiyacımız var. Bir ceviz ağacı 100’lerce tohum yapar. Bu tohumları insanlar yesin diye üretilmez. Her biri yeni bir fidan olup büyümek için tohum üretir. Bu tohum yumuşak bir toprağa düşerse şanslıdır. Bahar gelip yeşerir, fidan olur. Taşa dereye düşen yem olanlar ise şanssız tohumlardır. Bizlerde şansız ceviz tohumları olmayalım. Şavşat’ın topraklarında yeşerelim aş ekmek olalım. Ekonomik değer yaratalım. Sokakta yürüyen insanları gördüğüm zaman onları insan olarak görmüyorum. Yürüyen para olarak görüyorum. O parayı o insanlardan çekmek için acaba bu insanlara ne hizmet sunarım diye düşünüyorum. Benim gibi düşünen o Trabzon lastik ayakkabılı yüzlerce Şavşatlı var. Bunu benim kadar sizlerde biliyorsunuz. O zaman ne duruyoruz uygulamaya geçelim. Yönetilmeyelim Yönetelim. Kimsiz çocuklar gibi ağlamayalım birleşelim. Çaresizsen çare sensin. Şavşat.Com’da proje havuzu oluşturalım projelerimiz orada toplansın. Hepinizin affına sığınarak düşüncelerimi sizlerle paylaştım. Sevgiler ve saygılar. E-Posta: kenmert@mynet.com kenmert@hotmail.com kenmert63@gmail.com www.kenmert.blogspot.com