Bağınca köyüme bana ağladı
Yol Kapalı, duvar çökmüş kimse yok
Eski ocak taşı ciğer dağladı
Yol Kapalı, duvar çökmüş, kimse yok

Sanki beklemiyor baharı yazı
Kalmamış göllerde ördeği kazı
Çeşmeler kurumuş yoktur ki kızı
Yol Kapalı duvar çökmüş kimse yok

Camilerde artık saflar kalmamış
Kuşlar mereklerde saman bulmamış
Bakınca yüzüne çile dolmamış
Yol Kapalı duvar çökmüş kimse yok

Eskiyi bilenler coşkulu yazar
Fatihasız kalmış bekleyen mezar
Olmayan bir yere deymez ki nazar
Yol Kapalı duvar çökmüş kimse yok

Sülesta ömrümüze dolmamış
Yaşanmayan günden nasip almamış
Zaten mahallede kimse kalmamış
Yol Kapalı,duvar çökmüş,Kimse yok

Yılmaz KURTULUŞ
İSTANBUL